Integracja sensoryczna Gdańsk

Integracja sensoryczna (SI) to uporządkowana organizacja bodźców sensorycznych, którą organizm odbiera poprzez zmysły. Mózg rozpoznaje bodźce napływające z otoczenia i wnętrza ciała, a następnie interpretuje je. Dzięki tej umiejętności dziecko jest w stanie zrozumieć sposób w jaki funkcjonuje świat.

Z zaburzeniami integracji sensorycznej mamy do czynienia wtedy, gdy mózg nie potrafi prawidłowo przetwarzać bodźców sensorycznych. Może to prowadzić do tego, że dziecko ma trudności z planowaniem i wykonywaniem zadań, jest nadmiernie ruchliwe i ma problemy z koncentracją uwagi. Problemy te mogą również wpływać na koordynację ruchową, umiejętność pisania i czytania.

Przed rozpoczęciem terapii Integracji Sensorycznej dziecko musi zostać zdiagnozowane pod kątem rozwoju procesów sensorycznych.

Integracja sensoryczna podstawowe informacje Człowiek odbiera świat poprzez zmysły: dotyk, wzrok, węch, smak i słuch.  Poza podstawowymi zmysłami można wyróżnić jeszcze dwa: przedsionkowy oraz proprioceptywny. Oba wymienione, razem ze zmysłem dotyku są bazowymi systemami człowieka, na podstawie których dojrzewają pozostałe zmysły. Propriocepcja to czucie głębokie, pochodzące z więzadeł, mięśni, stawów i ścięgien.  Dzięki niej potrafimy np. mając zamknięte oczy, dotknąć palcem do nosa. Zmysł przedsionkowy, zwany zmysłem równowagi, odpowiada za czucie własnego ciała w przestrzeni, wpływa na właściwe napięcie mięśniowe, prawidłową postawę ciała, koordynację, umiejętność czytania i wiele innych. System przedsionkowy nierozerwalnie współpracuje z systemem proprioceptywnym. Teoria Integracji Sensorycznej bazuje na neuroplastyczności mózgu. Oznacza to, że tkanka nerwowa, z której zbudowany jest mózg ma zdolność do tworzenia nowych połączeń, zmienności oraz uczenia się. Dzięki neuroplastyczności przy odpowiedniej stymulacji układu nerwowego jesteśmy w stanie wypracować nowe reakcje adaptacyjne, czyli nauczyć mózg właściwego zarządzania bodźcami, które docierają do naszego organizmu i właściwej reakcji na nie.

Zachowania u dziecka wskazujące na problemy z Integracją Sensoryczną:

• ma nadwrażliwość na dotyk, ruch lub bodźce wzrokowe,
• jego aktywność motoryczna jest zbyt wysoka lub niska,
• ma problemy z koordynacją ruchową,
• ma opóźniony rozwój mowy,
• ma trudności z uwagą i organizacją,
• jest impulsywny,
• jest niespokojne, płaczliwe,
• ma kłopoty ze snem,
• nie lubi się przytulać,
• ma trudności z jedzeniem,
• ma problemy z utrzymaniem równowagi,
• ma problem z koncentracją uwagi,
• ma nadwrażliwość na dźwięki,
• ma nadruchliwość,
• uwielbia karuzelę i huśtawki lub ich unika,
• porusza się nieadekwatnie do sytuacji - zbyt wolno lub zbyt szybko,
• cechuje je impulsywność,
• ma nadwrażliwość emocjonalną,
• trudno zrozumieć przyczynę zachowania dziecka,
• ma trudność w nauczeniu się jazdy na rowerze, hulajnodze,
• czuje się niepewnie na niestabilnym podłożu,
• ma duży lęk przed upadkiem lub wysokością,
• ma trudności w zabiegach higienicznych np.: mycie głowy, kąpiel, obcinanie włosów, paznokci,
• ma problem z metkami od ubrań,
• ma problem z ubieraniem nowych rzeczy, woli nosić stare, często już znoszone,
• unika brudzących zabaw,
• unika zabaw zespołowych,
• nigdy się nie męczy lub wręcz przeciwnie - męczy się bardzo szybko,
• ma problem z zaplanowaniem ruchu - nie wie od czego zacząć wykonanie nowej czynności,
• lubi ekstremalne przeżycia np. skoki na głęboką wodę, szybką jazdę na nartach, szybkie zjeżdżalnie wodne, ciągle mu mało, nie zwraca uwagi na niebezpieczeństwo,
• ma trudności szkolne np. z czytaniem i pisaniem, cięciem nożyczkami, odwraca litery, cyfry, ma trudności w przepisywaniu z tablicy,
• nie ma dominacji jednej ręki.

SI Gdańsk Zaburzenia integracji sensorycznej mogą poważnie wpłynąć na zdolność dziecka do funkcjonowania w życiu codziennym. Kluczowe jest jak najszybsze rozpoznanie tych problemów, aby zapewnić dziecku odpowiednią terapię. Terapia integracji sensorycznej (SI) wspiera rozwój i utrzymanie systemów nerwowych dziecka. Opiera się przede wszystkim na zabawie, a ćwiczenia są dostosowane do etapu rozwoju dziecka. Do dyspozycji jest wiele rodzajów sprzętu, takich jak: huśtawki, hamaki i platformy balansowe, duże piłki, wałki, deskorolki, talerze obrotowe. Celem dziecka podczas terapii nie jest nauka konkretnych umiejętności, ale usprawnienie systemów sensorycznych i procesów nerwowych. Terapia może trwać od 6 miesięcy do 2 lat w zależności od tego jak poważne jest zaburzenie, jak często jest prowadzona i czy dziecko ma motywację do ćwiczeń.

Terapia SI

Terapia SI polega na zachęcaniu i kierowaniu przez terapeutę dziecka w działaniach, które wyzwalają i prowokują odpowiednie reakcje na bodźce sensoryczne. Każde zajęcia są indywidualnie dobrane do potrzeb dziecka. Zapewniają one właściwą stymulację: dotykową, przedsionkową i proprioceptywną. Wraz ze wzrostem trudności ćwiczeń, dziecko powinno reagować w sposób bardziej zorganizowany i zaawansowany. Terapia opiera się na ukierunkowanej zabawie.

Poprzez udział w specjalnie dobranych zabawach ruchowych dziecko będzie lepiej funkcjonować w życiu codziennym. Zauważalna będzie poprawa możliwości fizycznych, funkcji wzrokowych, słuchowych i mowy czynnej, a także funkcjonowania emocjonalnego. Zadania dobrane są do możliwości dziecka, ale jednocześnie wymagają od niego zaangażowania. Aby terapia przyniosła efekty, dziecko musi uczestniczyć w zajęciach przynajmniej raz w tygodniu oraz stosować się do zaleceń terapeuty w warunkach domowych. Nasza placówka posiada wykwalifikowaną, doświadczoną kadrę oraz wysokiej jakości sprzęt przeznaczony do zajęć.

Diagnoza SI Gdańsk Na diagnozę Integracji Sensorycznej w Gdańsku składa się kilka elementów. Do diagnozy wymagane są trzy spotkania. Wywiad, testy kliniczne i obserwacja odbywają się podczas dwóch spotkań, z których każde trwa około 45-60 minut. Terapeuta SI po postawieniu diagnozy przedstawia rodzicom indywidualny program terapii dla jego dziecka na trzeciej sesji (po ok. 45-60 min. 45 minut). Rodzice będą mogli w jasny i przystępny sposób omówić diagnozę i otrzymać zalecenia terapeutyczne. Nasz terapeuta odpowie na wszelkie pytania dotyczące diagnozy dziecka i przedstawi dalsze możliwości terapii.

Jak wygląda diagnoza SI

1. Wywiad z rodzicami - terapeuta zadaje rodzicom szereg pytań dotyczących ciąży, porodu, rozwoju dziecka w okresie niemowlęcym.
2. Kwestionariusze - rodzice proszeni są o wypełnienie szczegółowych kwestionariuszy w celu uzupełnienia informacji potrzebnych do diagnozy.
3. Próby kliniczne - terapeuta przeprowadza serię specjalistycznych testów w celu ustalenia rodzaju zaburzeń sensorycznych.
4. Testy - dzieci powyżej 4 roku życia wykonują testy określające ich koordynację, czucie ciała i pracę rąk. Testy te zostały wystandaryzowane na warunki polskie i pozwalają na bardzo dokładne porównanie umiejętności dziecka z jego grupą wiekową.
5. Podsumowanie diagnozy - omówienie z rodzicami diagnozy i wniosków. Każdy indywidualny wynik jest wyjaśniany i omawiany. Rodzicom przekazywana jest również pisemna diagnoza. Zawiera ona dane z wywiadu, dane z kwestionariusza i wyniki testów.

Konsultacje w procesie integracji sensorycznej Konsultacje procesów integracji sensorycznej u dzieci są niezwykle istotnym etapem w wspieraniu ich rozwoju emocjonalnego i funkcjonalności. Podczas sesji konsultacyjnych specjaliści zajmujący się terapią integracji sensorycznej starają się zrozumieć indywidualne potrzeby sensoryczne każdego dziecka. Na początku procesu, przeprowadzana jest dokładna ocena umiejętności sensorycznych, analizując reakcje na bodźce zmysłowe takie jak dotyk, dźwięk, wzrok, zapach i smak.

Jak wyglądają zajęcia intergracji sensorycznej

W trakcie zajęć terapeuci wykorzystują różnorodne metody i narzędzia, takie jak gry terapeutyczne, ćwiczenia ruchowe oraz specjalnie dostosowane sensoryczne otoczenie, aby pomóc dziecku w regulacji reakcji na bodźce zewnętrzne.

Dzieci uczą się, jak przetwarzać i interpretować różnorodne bodźce sensoryczne w sposób adekwatny i funkcjonalny. Poprzez stopniowe eksponowanie dziecka na bodźce, terapeuci pomagają zrównoważyć układ sensoryczny, co prowadzi do poprawy zdolności koncentracji, koordynacji ruchowej oraz ogólnej regulacji emocjonalnej.

Terapia integracji sensorycznej wymaga ściesłej współpracy z rodzicami i/lub opiekunami, którzy powinni stosować się do tzw. diety sensorycznej ustalonej przez terapeutę. Regularna ocena postępów oraz dostosowywanie planu terapeutycznego są integralnymi elementami procesu, pozwalającymi dziecku osiągać coraz lepsze rezultaty.

Integracja sensoryczna Gdynia