Jesteś tutaj: Blog Objawy zaburzeń integracji sensorycznej u dzieci
Objawy zaburzeń integracji sensorycznej u dzieci
Dzisiejszy artykuł ma na celu omówienie zaburzeń integracji sensorycznej oraz zaproponowanie ćwiczeń stymulujących różne obszary. Zaburzenia przetwarzania sensorycznego (ang. Sensory Processing Disorder, SPD) obejmują nieprawidłową stymulację i integrację sygnałów sensorycznych w naszym systemie nerwowym, które pochodzą z różnych zmysłów takich jak dotyk, równowaga, propriocepcja oraz zmysły wzroku, słuchu, smaku, węchu i interocepcji. Zjawisko to zyskuje na znaczeniu w Polsce, gdzie obserwuje się wzrost rozpoznań zaburzeń integracji sensorycznych, szczególnie u dzieci.
Zaburzenia integracji sensorycznej – co to jest?
Termin "integracja sensoryczna" wprowadziła dr Jean Ayres w latach 60-tych XX wieku. Definiowała go jako proces, w którym mózg odbiera informacje z różnych zmysłów, segreguje i integruje je, pozwalając na odpowiednią reakcję na otoczenie. Integracja sensoryczna jest kluczowa dla skutecznej interpretacji bodźców i odpowiedniego reagowania, co umożliwia adaptację do otoczenia.
Przetwarzanie sensoryczne to skomplikowany proces rejestracji, selekcji i interpretacji sygnałów sensorycznych, które umożliwiają organizmowi adekwatne reagowanie na bodźce zewnętrzne. Zaburzenia w tym procesie mogą prowadzić do problemów w nauce, zachowaniu i relacjach społecznych, a okres wczesnego dzieciństwa jest kluczowy dla rozwoju systemów sensorycznych, które są fundamentem dojrzewania całego organizmu.
Rozumienie integracji sensorycznej wymaga poznania funkcjonowania mózgu i systemu nerwowego. Mózg odbiera, przetwarza i interpretuje informacje ze zmysłów takich jak dotyk, wzrok, słuch, smak, węch oraz propriocepcja, co pozwala na skoordynowane reakcje na różne sytuacje. Te procesy są niezbędne dla uczenia się i codziennego funkcjonowania.
Etap I – od prenatalnego okresu do dwuletniego wieku dziecka
Rozwój integracji sensorycznej zaczyna się już w okresie prenatalnym, kiedy to informacje sensoryczne są przetwarzane przez mózg. Od najwcześniejszych dni życia pod sercem matki, dziecko odbiera różnorodne bodźce, które są kluczowe dla dalszego rozwoju. W pierwszych latach życia dziecko poprzez różnorodne doświadczenia sensoryczne, jak dotyk, widzenie czy słyszenie, zaczyna rozumieć i adaptować się do świata.
Etap II – od drugiego do czwartego roku życia dziecka
W tym okresie następuje intensywny rozwój umiejętności sensoryczno-motorycznych. Dziecko zaczyna lepiej rozumieć i kontrolować swoje ciało, co jest podstawą do dalszego rozwijania umiejętności poznawczych i społecznych. Koordynacja wzrokowo-ruchowa oraz rozwijająca się zdolność do percepcji różnych bodźców stają się coraz bardziej zaawansowane.
Etap III – od trzeciego do piątego roku życia dziecka
W tym czasie dziecko doskonali zdolności motoryczne i sensoryczne, które umożliwiają mu bardziej skomplikowane interakcje z otoczeniem. Rozwija się kontrola ruchów rąk, percepcja słuchowa oraz zdolności poznawcze, co pozwala na coraz bardziej złożone reakcje na otoczenie.
Etap IV – szósty i siódmy rok życia dziecka
To czas, kiedy dziecko ma już rozwinięte wszystkie zmysły, które są niezbędne do nauki i interakcji społecznych. Dziecko jest w stanie lepiej adaptować się do wymagań szkolnych i społecznych, a jego zdolności sensoryczne i motoryczne są na tyle rozwinięte, że może bez problemów radzić sobie z codziennymi wyzwaniami.
Podsumowanie
Rozumienie i odpowiednie wsparcie w zakresie integracji sensorycznej są kluczowe dla prawidłowego rozwoju dziecka. Dzięki wczesnej diagnozie i odpowiednim ćwiczeniom można znacząco pomóc dziecku w prawidłowym rozwoju sensorycznym i motorycznym, co jest fundamentem do nauki i zdrowego rozwoju społecznego.
